درخشان. شاید چهار پنج داستان داشت که می‌شد چهل و پنج بار خوند. حس می‌کنم برای درک نگرش و زیبایی شناسی این اثر مخاطب یا باید حقیقتا انتلکتوئل باشه، یا اینکه آدم خیلی خیلی حسانی‌ای باشه.یک به یک راوی های این داستان ها که همگی در خیاو، یا مشکین شهر، می‌گذرن و اکثرا طی چند روز تما� [...]

سال ۸۷ توی خوابگاه خواندمش و خیلی لذت بردم. یکی دو تا از داستان ها را آن قدر دوست داشتم که بلند می‌خواندم و هم اتاقی ام گوش میداد و حتی صدایم را هم ضبط کردم.یک نوع خشونت روستایی در کارها هست که من دوست دارم.دوستی میگفت می‌گویند حافظ خیاوی تجلی دوباره غلامحسین ساعدی است. قبول ندا [...]

کوچکتر که بودم از داستان کوتاه خوشم نمی اومد.به نظرم چیز به درد بخوری نبود.تا می اومدی شخصیت ها رابشناسی و تو فضای داستان جا بیفتی, تموم میشد. اغلب هم هیچ پایانبندی درست و حسابی که راضیت کنه رو نداشت.برای همین بود که تا سالها داستان برای من تو رمان خلاصه میشدو بس.اما حالا که کمی ب [...]

برخوردار از قلمی شیوا و بی پیرایه،نه ساده انگارانه و بی محتوا و نه متظاهرانه و بی سر و ته(چیزی که بین نویسندگان کنونی رواج داره).به خصوص سه داستان اول خیلی به دلم نشست.داستانهایی با تمِ مذهبی که البته در پایان به آن اکتفا نمی کندگوشش را آورد نزدیک من.بویش رفت توی دماغم.لرزیدم.دا� [...]

دوست ندارم با خمپاره بمیرم. با خمپاره که می‌میری، خیلی شانسی می‌میری. کسی تو را آدم حساب نمی‌کند. الله‌بختکی چیزی می‌اندازند، ممکن است بخورد به تو یا بخورد به شغال. دوست دارم تک‌تیرانداز بزندم. کسی که تو را می‌بیند، نشانه‌گیری می‌کند و راست می‌زند به تو. آن‌جا تو ارزش دار [...]

عنوان: مردی که گورش گم شد؛ نویسنده: حافظ خیاوی؛ تهران، چشمه، 1387، در 96 ص؛ موضوع: داستانهای کوتاه از نویسندگان معاصر ایرانی قرن 20 م

من به این کتاب امتیاز کامل می‌دهم به یک دلیل خیلی مهم و آن‌هم اینکه می‌خواهم کسانی که نظر من برایشان مهم است جلب شوند و این کتاب را بخوانند. اما چرا می‌خواهم شما این کتاب را بخوانید؟سعی می‌کنم خلاصه در چند دلیل بگویم:1. اول اینکه این کتاب مثل تفی است بر صورت ادبیات سانتی‌مانت [...]

اين مجموعه داستان كوتاه از هفت داستان تشكيل شده است كه در اكثر آنها راوي پسر جواني است با احساساتي عميق، كه به توصيف حوادث مختلفي مانند روزه اي در دوران كودكي و يا صحنه ي شليكي در جبهه و حتي توصيف به گور سپرده شدن اش در بيابان مي پردازد.پ ن: اين مجموعه برنده ي تنديس بهترين مجموعه [...]

.پسر،سرباز به این خوشگلی در جبهه چه می‌کند؟حیف نیست بمیرد؟جنگ مال بچه خوشگل‌ها نیست .مال ماست.سیاه‌ها، بدقواره‌ها ،درشت دماغ‌هاThe Man With The Lost GraveThis book seems to be one of those typical "village stories" with sweet,innocent narrations of childhood,poverty and love.But only little by little do we understand that behind the simple style Hafez Khiavi chooses -along with the dark [...]

کمتر نويسنده ايست که با نثري بسيار ساده و کلماتي خودماني اثري ارائه کنه که تا اين حد با خواننده ارتباط برقرار کنه-----------------------------------ــــ از متن کتاب ــــ* دختري اومد جلو سوپري ايستاد ـ کمي يخچال ويترين رو نگاه کرد ورفت داخل ـ چادر سر کرده بود چادرش سياه بود و قدش بلند بود ـ همه � [...]

دنيايي كه نويسنده خلق كرده براي من جذابيت چنداني نداشت، اگرچه داستان‌ها خوب بودند!

با تلخی بسیار کتاب رو خوندم و به شدت با حال بد تموم ش کردم. بسیار کتاب بدی بود. فضاهای ناهنجار و نژادپرستانه و کاملا غیراخلاقی و حال بد.داستان اول بد نبود چون عشق و عاشقی بالای درخت گیلاس بود و در نهایت هم گیلاس ها مصنوعی و پلاستیکی از آب در می آیند. به خاطر درخت گیلاس ادامه اش داد [...]

نظر من: " خل خدا ! هنوز هم گیلاس‌ها پلاستیکی‌ست. خیلی وقت هست که گیلاس واقعی نمی‌روید"مجموع داستان خوبی بود، متفاوت بود ! سال‌هاست که کتابی این چنینی از نویسنده تازه کاری نخوانده بودم

خوانش ، هزار وسیصد و نود وچهار

اولین کتابیه که از حافظ خیاوی خوندم. بعد از این توی ویترین کتاب فروشی ها چشمم به دنبال اسمش میگرده

بعد از مدتها یک مجموعه داستان خوب و منسجم با پایان بندی معقول خوندم. با تشکر از آقای خیاوی.راستش تصمیم گرفته بودم بگه داستان کوتاه نخونم بس که نویسنده ها سعی میکنن پایان باز بنویسن و بی سر و ته

از بین مجموعه داستان‌های ایرانی که این اواخر از نظر فرم و درونمایه اصلاً وضع جالبی ندارن این کتاب به نظرم کتاب خوبی‌یه. البته چاپ اولش سال 1386 بوده و منم که چاپ چهارمش رو دارم سال 87 خوندمش و این‌جوری می‌شه گفت بازم کتاب جدیدی نیست.این کتاب که تندیس بهترین مجموعه داستان رو در ه� [...]

بی انصـاف ها لاقـل جنازه ام را به خانـواده ام نـداند . ایـن جـا کـی برایم گریـه میکـنـد ؟ اینـجا کـه کسـی مرا نمیشناسـد . تنها کـسی که ایـن دور و نــزدیک دیــدم ، هـمان دخـتـر بود . ولـی او که نمیدانست مـرا کجا میبرند . اگـر میدانست که مـرا به کـُـشــتن میبردند شایــد نگاهـم میک� [...]

نثر ساده و روان کتاب را دوست داشتم. این نگاه کودکانه داشتن به اتفاقات، این عاشق شدن‌ها، این وصف‌های بی‌آلایش از دوست داشتن، این شیطنت‌های کودکی، همه رنگ و بوی خوبی داشت.داستان‌های اول مایه‌ی مذهبی دارند. یعنی میشود روند داستان را در یک جامعه و فضای مذهبی به وضوح لمس کرد. ام� [...]

کتاب مجموعه ای از قطعات یک پازل بزرگ است که متاسفانه بسیار قطعات گم شده دارد. ترتیب قرار گرفتن هر داستان سفری است از معصومیت کودکی به دنیا ی تلخ بزرگسالی است . فضا سازی چیره دستانه توانسته نبود داستان را خداقل در دو سه داستان انتهایی جبران کند

متفاوت بود

از تخسی‌ای که از شخصیت‌های داستان‌های این کتاب می‌بارد خوشم می‌آید. اکثر داستان‌هایش از آن‌هایی است که دوست نداشتم تمام شود.

http

حافظ خیاوی دوستداشتنی چه قدر دوست دارم حال و هوای کتاباشو

fourstar/1387/03/11/mardi-kurstar/1387/03/31/20080620/

چند داستان اول کتاب بنظرم خیلی خوب بودند بخصوص صف مورچگان. آخرهای کتاب خراب شد. نحوه روایت از جزئیات رویدادهای مذهبی برای منی که بیگانه نبودم بسیار جذاب بود

بار دیگر از اعتماد کردن به اینکه کتاب جایزه‌ای از جشنواره‌ای برده پشیمانم