Sevmedim. Bu Emrah Serbes okuması bana keyif vermedi, beklentilerimin ne yazık ki altında kaldı.Aslında kitabın ilk bölümünü -yanlış hatırlamıyorsam- Notos'ta okumuştum, sevmiştim de. Hatta kitabın bu öyküyle başlaması beni epey umutlandırdı; ancak kitap boyunca hissettiğim "olmamışlık" beni rahatsız etti. Kitap birbiriyle bağlantılı olan; fakat tam anlamıyla birbirinin devamı sayılamayacak bölümlerden oluşuyor. Başkahraman Bakır Arslan'ın başından geçe [...]

Emrah Serbes Behzat Ç kitabı (dizi değil kitap) nedeniyle kendisine tanıdığım krediyi bu kitapla tamamen tüketti. bir üniversite öğrencisinin gözünden anlatılan bu kadar dibe vurmuşluk, bu kadar sefil hayatı ben anlamlandıramıyorum. hayattaki ana derdin ne senin değişik diyip ağzına bir tane çakmak istediğim okuduğum her satırda.

Emrah Serbes'ten okuduğum ikinci kitap, Müptezeller. Hep çok merak etmiştim bu kitabı. isminden dolayı olsa gerek :)Müptezeller, yazarın bir önce okuduğum kitabına benzer bir şekilde, uyuşturucu/alkol bağımlılarının, akıl sağlığını yitirenlerin, kaybolmuşların, tükenmişlerin hikayesiydi fakat bu kitap bende "Erken Kaybedenler" kadar etki bırakmadı. Orada hemen her karakterin okuyucuyu etkisi altına alan türden bir hikayesi vardı ve bu hikayelerde ortak bir "erken [...]

Kitabı bitirmem aslında aylar aldı, ilk bölümü ilk aldığımda okuyup sanırım devam edemeyeceğim dedim ama gidip gelip başucumda gördükçe dayanamadım ve son 3 günde bitirdim. Olmamış, kitabın baş karakterinin "müptezelliği" inandırıcı değil, "hayat bize hiç mi gülmez" tavrı da inandırıcı değil. Bitirdim ama sırf okumak için.

Belirli turk yazarlarin (a.k.a afili filintalar) genel olarak birbirine benzer romanlari var. Hareketli bir olay orgusu -ya da kisaca bol macera- hayatin kiyisinda, kosesinde kalmis karakterler, bir tutam absurt komedi, biraz populer alternatif kultur ogesi, suprizli son. Eskiden bunu yiyorken, son donemde gercekten de sikilmistim. O nedenle, murat mentesin de, alper caniguz'un de, murat uyurkulak'in da son kitaplarini begenmemistim. Ustelik, Emrah Serbes'in deliduman'inda da baskaca "ekmegini y [...]

Müptezeller, Emrah Serbes'in okuduğum ilk kitabı. Kitabın ilk bölümünü başka bir yerde okumuş (hatırlamıyorum şu an nerede okuduğumu) ve fazlasıyla beğenmiştim ama ondan sonra beni pek sarmadı nedense. Hoş, oldukça akıcı, sıkmadan okunan bir roman ama yine de bittikten sonra daha iyi olabilirdi dedirtiyor insana. Sonuçta, tamı tamına 3 yıldızlık bir roman

Emrah Serbes'i Erken Kaybedenler ile tanıyıp o kitabına bayılmıştım ve bir kitabını daha okumak için can çekişiyordum, bu kitapta arkasındaki alıntısıyla ilgimi çekip ama hiçbir şekilde beklentimi karşılayamayan Müptezeller oldu.Kitabı okurken aşşırı zorlandım, elim bir türlü gitmedi. Gram akıcılık yoktu. Olayların birbiriyle bağlantılı gibi durup aslında bağlantısız olması da cabası. Böylelikle kitabın içine de giremedim, karakterleri de benimseyeme [...]

İki günde bitirdiğim bir kitap oldu. Bizim genç edebiyatçılar için klasik olan "kahır" temalı, zorlama öyküler. Sürekli fakirlikten, garibanlıktan dem vurup, her gece minimum 10 bira içmeye, her türlü uyuşturucuya para bulabilen kofti kahramanlar. Bu tipleri gerçek hayatta da bilir ve zerre kadar acımam, kitapta da acımadım. Aslına bakarsanız anlatı olarak kötü yazılmış bir kitap değil, ama Cezmi Ersöz gibi Emrah Serbes de bana son derece yapay ve yapmacık gözük [...]

Emrah Serbes'in her kitabını okuyup Deliduman hariç fazlaca sevmiş biri olarak ben bu kitabı beğenmedim. Emrah Serbes'i sevmemin sebebi kitaplarındaki karakterlerde kendimden bi şey bulabilmemdi, ama ben bu kitapta kendime yakın hiçbi şey bulamadım. Kendini okutuyor evet ama önceki kitaplar gibi etkilenemedim malesef.

Hakan Günday gibi karanlık hayatlar yazma çabası gördüm bu kitapta ama olmamış. Deli Duman hariç bütün kitaplarını okudum Emrah Serbes'in. Kesinlikle en kötüsü buydu.

Yer yer Bukowski tadı aldığım, ama daha bizden ve kesinlikle özgün bir roman

2.5/5

Biraz parçalı, biraz bilinçakışlı, gereğinden fazla küfürlü, çokça mutsuz, sıkça parıltılı. Emrah'ın en iyisi değil ama kötü de değil.

Öncelikle şunu belirteyim; bu eser, zor zamanlardan geçen insanlara göre değil. Çünkü ağır dram içeriyor. Yaşam enerjinizi yükseltmeye çalıştığınız günlerde okumayınız.İçeriğe gelinceEmrah Serbes, akıcı bir üsluba sahip. Bir sonraki aşamada neler olacağını merak ederek çevirdim sayfaları. Başkahramanımız Bakır Arslan, içkiyi ve bağımlılık yapan bazı maddeleri kendine dost edinmiş bir genç. Hayatının belli bir kısmını, bölümlere ayırarak anla [...]

Emrah Serbes'in yazdığı tüm kitapları okumuş,Behzat Ç'yi ve filmleri seyretmiş biri olarak beklentimin altında kaldığını söylemeliyim.Evet her zamanki gibiydi yazarın üslubu,kitabın akıcılığı ama sanki bu kez sokak jargonu kullanmak için biraz fazla zorlanılmıştı.Eğer ilk defa Serbes okuyacaksanız,Erken Kaybedenler'i okumanızı tavsiye ederim."Karanlık duvarları yıkmak yetmiyordu.Bazen karanlık bir duvarı yıkarsınız ve önünüzde geniş bir yol açılır am [...]

Behzat C. Izlemedim. (Voooaaaa!!!) Emrah Serbes'in okudugum ilk eseri. (Yuuuh! Marsta mi yasiyormus??!!) Evet, gec kalinmisligi bir kenara birakirsak oldukca begendigim bir okumaydi demek isterim. Tamam, biraz fazla. Fazla kufur, fazla aksiyon. Yok artik dedirten seyler biraz fazla. Ancak farkli. Yeralti severim ama bu baya farkli yani. Kucuk burjuva hayatindan bile parcalar bulabiliyor insan bu kitapta. Bence sans verilebilir. Deneyin.

Benim için Emrah Serbes hep iyidir, hep güzel yazar. Müptezeller daha önceki kitaplardan biraz farklı tabii çok fazla küfür var, çok karanlık, çok ağır ve umutsuz anlattıkları ama içinde öyle güzel tanımlamaları, insanı çarptığı cümleleri var ki, benim sevmeme yetti. "Hayatın akışına bir sefer ayak uyduramadın mı arkadan gelen tekmeyi yapıştırırdı çünkü" gibi

Emrah Serbes' in okuduğum en underground karakteri, adı gibi yerden bir türlü kalkamayan Bakır, 21 yaşında tam bir erken kaybeden. Kitap sonsuz bir titreme, bitmeyen bir nöbet gibi. Serbes ise kariyerinin başında bir Hakan Günday sanki. Kötü değil ama yeni.

Bazılarımız baştan şanssızdır hani, yalan değil herkes kaldıramayabilir hayatın acımasız, soğuk süprizlerini. Ya da küstürtür, umutları tüketir yaşanılanlar. Bazen de bile isteye kendini çekenler olur aşağıya doğru. Aşina olmadığım altı üstü 'iki poşetlik' hayatlar ve kafalar vardı yine. İşte Emrah Serbes'i bu yüzden okuyordum.

Ilk Emrah Serbes kitabim. Iki gunde bitirdim- Genel olarak buruk ve karanlik bir kitap. Karakterlerin cogu cok tanidik ve bu yuzden okura hitab etme konusunda basarili. Tavsiye ederim.

"n bazen hayatın bütün girdisini çıktısını bilmek istiyor ama ne mümkün.""Åžimdi düşünüyorum, kaç yıl sonra, alkol, sigaralık, kubar, extacy, eroin, kokain, amfetamin, roj, taÅŸ, çakmak gazı, bonzai ya da edebiyat fark etmez, ne kadar yitik, umutsuz ve unutulmuÅŸ olduÄŸunuz da fark etmez, hayatınızın hangi döneminde olduÄŸunuz da fark etmez, hepsi geçer, hepsi biter, hepsinin kafası siktirip gider, karanlığın kalbiyse her zaman orada kalır, atmaya devam eder, duymasÄ [...]

"Sırf ona değil, herhangi bir insana, bir ölüm haberi nasıl verilir ki? Sırf ölüm haberi de değil, başka bir haber, güzel haberler mesela, gizli sevdalar. Hepsi aynı. Bir insana duyulan sevginin çaresizlikle kesiştiği anlar, hep aynı. Boşa konuşmak, aşkta da ölümde de, hepsi bir. Umut biter, sadece sözler kalır, kırık dökük, yaralı, tedirgin, gücenik. Hiç söylenmese de olacak, hiç söylenmese sonradan çekilen azapları da daha az olacak. Boşa söylenmiş sözler [...]

Emrah Serbes'in bildigimiz uslubuyla karsilasiyoruz. Ben bu usluptan biraz sikildigim icin kitabi ileride cok hatirlayacagimi sanmiyorum. Okurken 3 kitabi cagristirdi bana. Birincisi trainspotting (ortalara dogru benzer bir icki uyusturucu fakirlik serserilik arkadas ortami), ikincisi yolda (tam aciklayamam da andirdi), ucuncusu de shopaholic serisi (bagimlilik psikolojisi bakimindan).Kisa surede bitirilebilecek cerezlik kitap.

Roman kahramaninin derdi daha iyi anlatilmayi hak ediyordu sanirim. Sadece alkol, uyusturucu ve kacislarla siradanlasmis hikaye. Bir sure daha boksa devam edip form tutmak iyi gelebilirmis.

Emrah Serbese başlamaq üçün yanlış bir əsər. Üz qabığını dəhşət sevib (üstündə koi balığı var!) neçə vaxtdır oxumaq istədiyim qısaca 160 səhifəlik bu əsər əlimdə aylarla süründü. Ümumiyyətlə, yazıçının nə etmək istədiyini anlamadım.Romandan gözlədiyim Ankaranın qaranlıq, səfil həyatını canlı və həyəcanlı hadisələrlə anlatmaq idisə, istədiyim dadı ala bilmədim. Obrazımız Lık Lık meyhanesində içir, içir, qaz iyləyir, ona bu [...]

Okuduğum 2. Emrah Serbes kitabı. Başka kitaplarını da okumaya devam etmeyi düşünüyordum ama bu kitap bana o kadar yavan geldi ki şüpheye düştüm. İnanılmaz argo, hayatla bağlantısını kesmiş bir gençlik tasviri Karakterler çok soyut geldi.

Çok güçlü bir kitap değil ama yerildiği kadar kötü de değil. Sondan bir önce Hoca adlı bir hikaye var ki bütün kitaba bedel, ağlamakla gülmek arası bir yerde darmadağın etti beni.

Avam.

İlginç bir tarzdı. Sonu biraz belirsiz olsa da okurken keyif aldığım bir kitap oldu.

Güneşli bir bahar gününde yaşam sevincini kısa sürede tüketmek isteyenler için Şeker Portakalı ya da Müptezeller'i şiddetle tavsiye ederim.